Pleegoudersupport is een stichting die is opgericht door pleegouders, en die zich inzet voor alle Zeeuwse pleegouders en pleeggrootouders. Voor pleegouders, door pleegouders zou je kunnen zeggen.
Met veel enthousiasme en met behulp van een grote groep vrijwilligers en deskundigen uit ons netwerk organiseren we allerlei activiteiten ter verbinding en versterking van pleegouders.
Pleegoudersupport wil de positie van pleegouders binnen pleegzorg verbeteren, de kwaliteit van pleegzorg vergroten en pleegouders ondersteunen. Dit doen we onder andere op de volgende manieren:
Pleegoudersupport is er voor alle pleeggezinnen in Zeeland. Dit kunnen pleeggezinnen zijn die via een pleegzorgorganisatie kinderen opvangen, maar ook gezinnen die op eigen initiatief zorgen voor een kind van een ander, zoals de buurjongen of de kleinkinderen.
Freja de Mooij: Ik ben secretaris van de Stichting Pleegoudersupport Zeeland. Ik heb aan de basis gestaan van de oprichting van de stichting. Ik zit namens het bestuur in de Initiatiefgroep.
In 1974 hebben mijn man en ik ons aangemeld om pleegouder te worden. Dat ging toen nog met twee informatie gesprekken vanuit Rotterdam. In 1975 werden de eerste kinderen geplaatst. We hebben crisis- en kortverblijf opvang gedaan. In eerste instantie voor pubers, maar ook jongere kinderen werden geplaatst. Ik heb 10 jaar lang STAP cursussen gegeven, als ervaren pleegouder, aan aspirant pleegouders. Ook verdiepingscursussen. Met heel veel plezier. Toen we de Stichting Pleegoudersupport oprichtten in 2006, ben ik gestopt, omdat ik anders met een dubbele pet op bezig zou zijn. Samen met Gerda Doelman heb ik, in de beginperiode van Pleegoudersupport, cursussen ontwikkeld en aan pleegouders aangeboden.
Ik heb 25 jaar gewerkt bij MEE Zeeland. Eerst in de begeleiding van zelfstandig wonende mensen met een licht verstandelijke beperking. En de laatste 10 jaar in het ondersteunen van ouders bij het opzetten van wooninitiatieven voor hun kinderen/jongeren en mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking.
We hebben 3 dochters, waarvan 2 pleegdochters, en 8 kleinkinderen, waarvan 5 pleeg kleinkinderen en 1 pleeg achterkleinkind. Waar heel vaak niet bij stil gestaan wordt is dat je, net zoals je ouder bent voor het leven, je ook pleegouder bent voor het leven. Dat stopt niet als ze 18 jaar zijn. Dat is ook het mooie aan pleegzorg!
Wim Marijs: Ik ben sinds de oprichting penningmeester van de Stichting Pleegoudersupport Zeeland. Dat betekent dat ik verantwoordelijk ben voor de financiën van de stichting. Jaarlijks wordt een begroting opgesteld en wordt voor 1 april de jaarrekening opgesteld. Hiermee wordt de subsidie verantwoordt over het voorafgaande jaar.
In het verleden heb ik samen met mijn vrouw een STAP cursus gevolgd bij Freja, en hebben we een aantal maanden een pleegkind in huis gehad. We hebben toen kennis gemaakt met het wel en wee als pleegouder en we weten dus dat ondersteuning van pleegouders noodzakelijk is. Daarom steun ik de stichting door het vervullen van deze bestuursfunctie.
Gerda Doelman: Pleegouders hebben mijn belangstelling. Misschien wel omdat ik opgegroeid ben in gezin met 3 ‘soorten’ kinderen. Ik heb meegemaakt hoe mijn ouders hun krachten inzetten voor een nieuw samengesteld gezin
Zelf was ik met mijn partner pleegouder voor jongeren in de puberteit. We werkten allebei in de jeugdzorg en het beroepsonderwijs. Daarin heb ik personen opgeleid voor het welzijnswerk en het beroepsonderwijs. Daarna heb ik als zelfstandig trainer gewerkt. Ik ben geschoold in pedagogiek, omgangskunde en supervisie. Nog steeds volg ik trainingen, workshops en symposia en wil pleegouders laten profiteren van deze ‘bagage’ van mij. Inmiddels ben ik ook grootouder en elke week optrekken met mijn kleinzoon en zijn vriendjes, vind ik een feestje.
En dit is waar ik voor ga: Samen met pleegouders wijzer worden door aandachtig te reflecteren op meegemaakte situaties in de pleegzorg. De uitkomsten daarvan koppelen aan nieuwe kennis en manieren van handelen. Om veranderingen tot stand te brengen die positief zijn voor pleegouders. Zodat zij meer voor hun pleegkind kunnen betekenen. Bij Pleegoudersupport Zeeland, waar ik vanaf de oprichting in 2006 bij betrokken ben.
Sophie Leenknecht: Ik ben pleegouder sinds 2009 en vanaf november 2020 als coördinator betrokken bij Pleegoudersupport.
Ik ben werkzaam geweest in de jeugdzorg, gehandicaptenzorg en het onderwijs. Vanuit het werken in de jeugdzorg heb ik samen met mijn man besloten om pleegouder te worden, de kinderen die er opgevangen werden hadden een rugzakje maar verdienden, in onze ogen, ook een ‘echt’ thuis.
Ons aanbod was altijd een vorm van ‘zo lang als nodig’ en op dit moment wonen er nog 2 kinderen bij ons en hebben we nog nauw contact met onze pleegzoon die in een woongroep woont.
Wat wij de afgelopen jaren geleerd hebben is om als pleegouder van je te laten horen, assertief zijn, goed voor jezelf zorgen en vooral de grenzen van jezelf en je gezin goed bewaken! Alleen als je goed voor jezelf zorgt kun je het beste uit jezelf halen en uit je pleegkinderen.